Przed wieloma laty, gdy sklepy w Polsce świeciły pustkami, a modne sukienki i jeansy można było zobaczyć tylko na kartach niemieckich katalogów, nasze babcie i mamy samodzielnie szyły ubrania i dodatki do domu. Sama pamiętam swoje spodenki w kant tworzone przez babcię ze starych spódnic. Babcia - samotna mama trójki dzieci nie mogła sobie pozwolić na to, by coś się zmarnowało. Dzisiaj wnuczki tych babć także siadają przy maszynach i próbują nauczyć się szycia…

Potęga spokoju

Tak naprawdę szycie to umiejętność wymagająca trzech rzeczy: cierpliwości, cierpliwości i cierpliwości. No dobrze, przyda się jeszcze maszyna, dobre światło, trochę tkanin, ale na początku zawsze niezbędny jest spokój, opanowanie, upór. Bo nikt się nie urodził z umiejętnością tworzenia ubrań.

Pomocne w nauce szycia mogą okazać się nie tylko wskazówki babci czy mamy, ale także Internet i prasa. Warto więc poszukać informacji na temat szycia, doboru tkanin, obsługi maszyny korzystając z gazet czy “wujka Google”. Na pomoc idą osoby doświadczone - prowadzą swoje strony, na których dzielą się wskazówkami, piszą na forach, na których zresztą znaleźć można wielu pasjonatów. Trzeba czytać, pytać i próbować.

Na początek trzeba wybrać coś łatwego. Poszewka na poduszkę, kołderka, obszycie zasłonek, stworzenie prostej maskotki z resztek tkanin.Wszystko po to, by wyczuć maszynę, poznać ją, a przy okazji nie zniszczyć zbyt wiele cennej tkaniny. Dobrze jest też wybrać tkaninę bawełnianą, nierozciągliwą, niezbyt grubą. Można wykorzystać stare tkaniny, pójść do lumpeksu po komplet zasłon albo szukać promocji w internetowym sklepie z tkaninami.

Zanim zaczniemy szyć, konieczne jest przeczytanie.... instrukcji obsługi maszyny. Każdy model może bowiem różnić się zasadą działania, a zbyt pochopne rozpoczęcie szycia może skutkować... uszkodzonymi palcami!

A potem znowu cierpliwie próbować, aż dojdziesz do etapu “master”. Wtedy w kilka dni stworzysz sukienkę, spodnie, żakiet, z którego będziesz mogła być dumna.